Kayıp Fısıltı Eski Gönderiler

Kafamın içindeki binlerce kaynak açılıverdi. Sözlerim bir nehir gibi akmalı, yoksa boğulacağım... Syf: 32 İçinde Dostoyevski'nin beş öyküsünün bulunduğu bir kitap okudum. Bu öyküler: Beyaz Geceler , Bir Yufka Yürek , Dürüst Hırsız , Bobok ve Başkasının Karısı . Öyküleri kısa kısa değerlendirip, sevdiğim alıntıları paylaşıp sonra da kitap hakkında genel bir değerlendirme yapacağım bu yazımda. Öncesinde şöyle kısaca bir Dostoyevski'den bahsedeyim. Fyodor Dostoyevski (11 Kasım 1821 - 9 Şubat 1881) Birçok eleştirmen tarafından dünya edebiyatının en iyi romancılarından biri olarak değerlendirilen Dostoyevski,  Rus romancı, öykü yazarı, denemeci ve gazeteciydi. 19. yüzyılın Rusya'sının sıkıntılı siyasini, insan psikolojisini, sosyal ve manevi yönünü ele aldı eserlerinde genelde. 1864'de Yeraltından Notlar  romanını yayınlayarak varoluşçuluk kavramını ilk defa edebiyata kazandırdı. Kitabın arka kapak açıklaması: 1. Beyaz Geceler Kitabımızın ilk öyküsü Dostoyevski'nin 184

Mersin'de bulunan Yerköprü Şelalesi'ne yaklaşık iki sene önce gitmiştik. Bir ağustos ayında, havanın deli gibi sıcak olduğu bir günde kendimizi yollara bırakmıştık. Her zaman cennet gibi ülke desem de bu gezimde biraz cehennemi de yaşadık. O da sıcaktan dolayı. Konya'dan çıkmıştık yola. Mersin'in Mut ilçesinde doğanın içinde yer alıyor Yerköprü Şelalesi. Arabamızı park ettikten sonra şelaleyi görmek için uzunca bir süre yürümemiz gerekiyor. Yürüyüş yolu bulunuyor, bu yüzden çok zorlu bir iniş ya da çıkış olmuyor. Fakat neredeyse 30-40 dakika kadar yürümemiz gerekiyor.  Buraya gitmenizi kesinlikle öneririm. Resimlerde de görebileceğiniz gibi tam bir doğa harikası. Sadece yanınıza almanız gereken şeyler olacak: en önemlisi özellikle yazın gidiyorsanız su. Çünkü şelaleye doğru yol alırken içme çeşmeleri bulunuyor fakat havanın çok sıcak olmasından dolayı yakıcı bir sıcaklıkta oluyorlar. Yanınıza soğuk, buzlu su almanızı şiddetle öneriyorum. Diğer almanız gerekenler ise tab

Bayadır mitoloji üzerine bir şey yazmıyordum. Yine bloğumu uzun zamandır takip edenler mitolojiyi ne kadar çok sevdiğimi bilir (silinen gönderilerim arasında bir ton mitolojik yazı vardı, zamanla onları da tekrar paylaşmayı düşünüyorum). Enya benim için büyük bir ilham kaynağı olmuştur. Özellikle bir şeyler yazarken, düşünmem gerekiyorsa ya da meditasyon yaparken genellikle onun şarkılarını açarım. Bu sefer tamamen yazı kaynağım oldu. Epona adında bana çok huzur veren bir şarkısını keşfettim. Dinlemek isterseniz: Epona adı çok hoşuma gitti ve ne olduğunu araştırdığımda mitolojik bir figür karşıma çıktı. At ve bereket tanrıçası  Epona; atların, midilllilerin, katırların ve eşeklerin koruyucusu. " Büyük at" anlamına gelen Epona Galya dilinden gelen bir kelime. Aynı zamanda bereket tanrıçası olan Epona, ilk defa Juvenal 'ın Satires (1782)   adındaki eserinde görülür. Askerler tarafından önem verilen bir figürdü. Balkanlar ve Galya'nın o dönemdeki orduları tarafından sıkç

SPOILER İÇERMEZ.  Büyük bir Breaking Bad hayranı olduğumu söylemiş miydim önceden? Üç sene önce izleyip bitirdiğim dizi hala en favorilerim arasında kesinlikle. Şöyle güzel bir dizi izledikten sonra üzerine gelebilecek en güzel şey ne olabilir sizce? Bence aynı dizinin devamı niteliğinde yeni bir dizi ya da film gelmesi. Fakat altını çizmek istiyorum, sadece beğendiğiniz diziye/filme eklenilen başka yapımlar değil; onunla eş değer ve hatta ondan daha iyi olması da gerekiyor. Ben de çok büyük bir tatminlik duygusu yaratıyor! Breaking Bad'i izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. Breaking Bad üzerine çıkan iki yapım var; 1. El Camino: A Breaking Bad Movie (Yol: Bir Breaking Bad Filmi) 2. Better Call Saul (Dizi) Beni bunca zaman tutan neydi bilmiyorum, sanırım fırsatım olmadı. Breaking Bad'in son üç bölümü özellikle bende baya aşırı duygular yaşatmıştı: sinir, heyecan, üzüntü... Duygularım karmakarışık bir şekilde bitirince diziyi sanırım bir süre bu türe ara vermek istedim. Bu ara