Kayıp Fısıltı Eski Gönderiler

Herkese merhaba! Dünden önceki gece saat iki olmuş ve beni bir türlü uyku tutmuyordu. Instagram'da beni son zamanlarda çok sakinleştiren, çalışmalarına baktıkça sanki çocukluğumda yaşamadığım renkli ve büyülü anılara sürükleyen, hem görsel sanatıyla hem de arkaya koyduğu şarkılarıyla bir olup beni farklı dünyalara atan Autumnalwood adında bir sayfa var. Bana ilham veren çalışmasına göz atmak isterseniz tıklayınız . Bu gönderi o gün beni hemencik uykuya daldırdı ve diğer gün uyandığımda görsel ve şarkı kafamda canlanıp durdu. Sonra bu sayfanın paylaştığı müzikleri dinleyip çalışmalarına bakarken bir baktım aşağıdaki hikayeyi yazıvermişim. Dün başladığım hikayeyi yağmurlu bir perşembe gününde devam etsem de bitiremedim. Çocuk hikayesi gibi olacak gibi duruyor ama nereye vardırırım bilmiyorum. Çok uzatmadan ben de bir kısmını paylaşmak istedim. Umarım okumaktan keyif alırsınız, yorumlarınızı bekliyorum! (Ayrıca hikayemi okurken resmin altındaki müziği de açın bence!) Çiçeklerin Şarkıs

Uzun yolculukları tahminimce çoğumuz seviyoruz, tabi ki çok sık gerçekleşmedikçe. Eğer şoför biz değilsek yolculuğumuz için hazırladığımız Spotify müzik listesini açıp pencereden geçip giden evleri, ağaçları, sonrasında kaybolan şehrin ötesindeki dağları, ovaları, belki denizi izleyerek başka bir aleme kendimizi atıyoruz. Denise Lovertov  bu yolculuklarından birini çok güzel bir şekilde Merrit Parkway şiirine dökmüş ve yolculuğu bir yaşam yolculuğuna dönmüş.  Önceki şiir çevirilerimi ve analizlerimi görmek için tıklayınız . Şiirin orijinalini aşağıdaki resimden okuyabilirsiniz. Farenizin sağına tıklayıp yeni sekmede aç derseniz, oradan büyütüp okuyadabilirsiniz. Şiirin Türkçesi Merritt Parkway Adeta sonsuzmuş gibi hareket halindeler, sanki biz de sürekli hareket halindeyiz - Solgun bir gökyüzünün altında ışıklar yanarken bir yıldız sisleri delip geçti & şimdi istikrarlı bir şekilde  takip ediyor rüya gibi sabit bir süreklilik altında şeritli yolumuzun üzerinde... Ve insanlar - yani